Niemand die zo naar me kijkt,
dat ik langzaam naar je toe kruip.
Niemand die zo uit wil reiken.
Laat dit maar voor eeuwig zijn,
hoe ik hier met jou verdwijn.
Niemand die me zo omhult,
als een deken om me heen slaat.
Niemand waar ‘k me zo vervuld weet.
Laat dit maar voor eeuwig zijn,
hoe ik hier met jou verdwijn.
Een storm steekt op, een brand breekt uit,
maar jij en ik zijn veilig hier.
Vulkanen spuwen vuur voluit,
maar jij en ik, zo veilig hier.
Niemand die zo naast me ligt,
wachtend om ook mij te vinden.
Niemand kan me zo verlichten.
Laat dit maar voor eeuwig zijn
hoe ik hier in jou verdwijn.
——–
Geschreven naar aanleiding van de thema opdracht door Musonius op het forum van Schrijven Online waar ik regelmatig een stukje aandraag.
Deze tekst is geschreven op de melodie van Something van the Beatles.
Geef een reactie