bovenaan de brug en kabbelend water
beneden warm en vriendelijk
de levende rivier
rustig stroomt de toekomst
om in weg te drijven
veilig ruisend over eindeloze diepte
enkel water om de val te breken
kom maar fluisterend en
wees niet bang want zelfs
het zonlicht schijnt je toe
en ik die spring verlang
mezelf te zijn het hoofd naar voren
los! schreeuw ik als vingertoppen
oppervlakte raken
tot die navelstreng als elastiek
gewichtloos blijf ik even hangen
angst zit niet in springen meer
in twijfel wanneer zelf eens los te laten
Geef een reactie