Sleutelkind

Er schuilt een kind in mij
Bang is hij en klein en zo verdrietig
Hij jengelt dwars door mijn negeren heen
Vertrap ik hem, keert hij weer terug
Ik drijf hem steevast in zijn hoek
Die stomme, domme, kleine jankerd
Bange sukkel, aandachtstrekker

Er schuilt een huilend kind in mij
Onhoorbaar luid, zo luid
En huilt maar door onafgebroken
Hoe doof ik me ook houd van binnenuit
Dit huilen jarenlang al meegekregen
Komt nergens in mijn ogen uit
Laat mijn mondhoek niet meer trillen

Er schuilt een kwetsbaar kind in mij
Dat juist voor mij niet weg wil vluchten
Zit hij wankel in een hoekje nietig
Wachtend om zijn hart te luchten
Hoe kleiner ik hem houd
Hoe groter hij zich toont
Een kind dat enkel schuilen wil

Er schuilt als mij een kind in mij
Bang is hij en klein, maakt mij verdrietig
Ik zou hem toch eens moeten zoeken
Ik zou hem toch eens troosten moeten
Ik zou hem eindelijk eens moeten tonen
Als mij en hij zou mij, mij ook
Maar bang ben ik en klein en te verdrietig


Geplaatst

in

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *