Bedraden

de vloer ligt breder uitgespreid
dan zij hier lag en de bureaus
verhullen geen afwezigheid

terwijl haar geboortedag verglijdt
steek ik de kaarsjes aan die
ze nooit meer uit zal blazen

straks sluit ik de deur en
zal hier niet meer komen
toch laat ik haar niet achter

want we kruipen naar
een volgend jaar en spinnen
herinnerend de draden

van een cocon waarin zij
veilig wachten kan om
steeds weer uit te vliegen

(In memoriam I. van G.)