(Als reactie op de ode van Twan Vet
aan kafé van Zanten.)
waar rond de tap fluisterend hoog
in bier en vers gekraakte noten
jouw historie rond blijft zingen
in veel te mooie woorden en kleine
leugens van verloren liefdes waar
niemand om maalt want gauw
weer een ander en nog één vooruit
waarvan je eigenlijk niet wist
wanneer je weg bent gegaan
de houten kop om een droge mond
tot vele jaren later een fluitje jou riep
een boeket aan zinnen een vaasje
een welkom geheten in de herkenning
dat sommige tijden niet verglijden
waar je nooit werd gemist
waar je steeds bent gebleven
(Lees hier het gedicht van Twan Vet.)
Geef een reactie