In de dagen dat we afscheid namen

in de dagen dat we afscheid namen
en jij woorden sprak waarvan ik dacht
dat ook niet onverwacht voor jou
de laatste reis werd ingezet

in de dagen dat we afscheid namen
en in jouw lachen ik je leven zag
maar mijn armen al gestrekt hield
om vast te houden om uit te zwaaien

in de dagen dat we afscheid namen
temidden van slangen holle draden
die hun inhoud spuwden in je lijf
onder veel te veel alarmen

in de dagen dat we afscheid namen
jij zo jong een zoon en ik ouder
en ouder bij iedere slag van de pomp
die jou lang genoeg op adem hielp

in de dagen dat we afscheid namen
die nu al maanden lang vergleden zijn
en we niet bedenken konden hoe
gewoon je bent gebleven