soms denk je teveel
zegt ze terwijl we de hemel
inkijken naar de wolken
klaar voor gedonder
ik zwijg en tuur en weet
een gebaar te maken
zonder iets te zeggen
nestel ik me tegen haar aan
de eerste druppel valt
en verdampt denk ik
nu al beetje bij beetje
tot hij uiteenspat op aarde
zo blijf ik in jouw armen
vallen en in jouw licht
verdampen hopend
nooit de grond te raken
Geef een reactie