Steunen

Op woensdagochtend gaat hij naar de reguliere school, waar ook zijn broer en zusje zitten. Een school die het een meerwaarde vindt dat hij -met een begeleidster- meedoet aan de lessen. Inmiddels zit hij in groep zes en draait op zijn manier volwaardig mee. Hij gaat altijd met plezier en zijn klasgenoten reageren hartelijk op hem.
‘Hoe was het vandaag?’ vraag ik hem.
Zijn gezicht klaart op.
‘Ik heb trampoline gesprongen en iedereen juichte!’
‘Echt waar? Hoe heb je dat gedaan? Toch niet met je rolstoel?’
‘Angelique en de meester hielden me vast en ik sprong heel hoog!’
Hij glundert van trots.
‘Ja,’ zegt mijn vriendin later, ‘hij had ook tegen de meester gezegd:
Ik zou ook wel lopen willen.’

Bijsluiter Bijna non-fictie