al een tijdje vliegt een koolmees
zachtjes tegen het raam het tikt
vreemd de pootjes de snavel en ik
zit binnen en bekijk wat niet te snappen valt
geen voedsel op de ruit en ook
de spiegeling is bijna weg hier
lapt men zelden nog de buitenkant
als ík die fladderaar mocht zijn zou ik
bloemen pikken die op de vensterbank
leggen en een liedje voor je zingen