JOHAN HADEKE schrijver

Roman

  • Geen applaus

    Als schrijver hoop je natuurlijk dat je verhalen goed ontvangen worden en zeker een roman.

    Over het algemeen krijg ik positieve reacties op Eiland. Lezers vinden het vlot te lezen, lezen er veel herkenbaars in, ervaren het verhaal als geloofwaardig, zijn ontroerd door de sterfscene en kunnen de schakelingen tussen heden en verleden goed volgen.

    Als er wat kritische feedback binnenkomt, gaat het vooral over ‘de wijn inname’, de seks gerelateerde overdenkingen en handelingen (-die overigens heel verschillend ervaren worden, van te veel en te expliciet tot: ‘Huh? Seks?’-) en het wat kabbelende karakter van een groot aantal dialogen. Die feedback snap ik, maar was ook een bewuste keuze.

    ‘Maar, om eerlijk te zijn, vind ik het boek als geheel toch niet echt overtuigend.’

    Die komt toch wel binnen. Een bevriende schrijver -dichter vooral- die ik hoog heb zitten, houdt zich aan zijn woord en geeft zijn eerlijke mening. Gelukkig geeft hij bij zijn oordeel ook argumenten, aangevuld met wat hij wél goed vindt. (Maar eerlijk is eerlijk: Mijn ogen trekken natuurlijk meer naar de kritische noten.)

    Het bijzondere blijft: Ik begrijp hem.

    Zoals hij het beargumenteert, snap ik waarom het boek hem niet weet te overtuigen. Ik kan er van alles tegenin brengen, maar het is zijn leeservaring en vanaf het moment dat hij de roman begon te lezen, is hij ook eigenaar van het verhaal geworden.
    Toch ben ik vooral blij met de open kaart die hij speelt. Het is verleidelijk om te denken: Het is maar een mening, of: De meeste reacties zijn positief en dan ook nog eens op de punten die hij aanstipt, dus wat zou het?
    Zo denken is te makkelijk en te veilig. Ga ik nu een nieuw boek schrijven waarmee ik hem zal overtuigen, zodat hij de volgende keer zal jubelen?
    Nee. Ik schrijf eerst voor mezelf en laat het daarna los op de lezer en daarmee los bij mezelf. En ja: De punten die hij aangeeft neem ik absoluut mee, niet om hém te overtuigen, maar wel om een betere schrijver te worden.

    Mijn waardering voor hem als schrijver én lezer is door zijn genuanceerde en eerlijke reactie alleen maar groter geworden.

    Dus óók als je kritisch op mijn roman bent: Laat het gerust weten!

  • Waar gaat het over?

    Eiland

    Na een bijzondere speling van het lot, besluit de vijftiger Hugo om vervroegd met pensioen te gaan en trekt zich terug op een van de eilanden voor de kust. Terwijl de wereld wordt gegrepen door een snel oprukkende pandemie, leert Hugo op het eiland Maria kennen, een uitbundige, energieke vrouw die in veel opzichten zijn tegenpool is. Hij ontwikkelt een vriendschap met haar en haar vader, en met Johanna, een vriendin van Maria die zij aan hem introduceert.
    In de voorbijtrekkende maanden sluiten de maatregelen tegen het virus het eiland van de buitenwereld af en wordt Hugo gedwongen te reflecteren op zijn worstelingen met het leven: het verdriet om het jong overlijden van zijn vrouw, zijn moeizame relatie met hun eigengereide dochter en de medische trauma’s uit zijn jeugd. Als hij gevoelens voor Johanna krijgt, is het onvermijdelijk om ook de toekomst onder ogen te komen. Zal hij wegvluchten zoals hij eerder deed, of accepteert Hugo het leven zoals het zich aandient?
    Eiland is een verhaal over een man die worstelt met zichzelf, de liefde, verlies en vervreemding, tegen de achtergrond van een eiland in isolement.

    Biografie

    Johan Hadeke (1967) schrijft kortverhalen en gedichten, die in zo’n twintig (wedstrijd)bundels en tijdschriften opgenomen zijn. Met het verhaal Beresjiet won hij de Baarnse literatuurprijs en aan ’t Havik in Amersfoort hangt een muurgedicht van hem.
    In toegankelijke taal neemt hij de lezer mee naar thema’s over verlies en isolement, maar vooral naar de uitdagingen van de liefde in al zijn verschijningsvormen. Naast fictiewerk publiceert hij op zijn website www.hadeke.nl ook (bijna) non-fictie over zijn jongste zoon met verschillende beperkingen, te midden van een gezin met een vader, moeder, broer en jongere zus. Eiland is zijn debuutroman.

  • Er is een datum

    Op dit moment wordt de laatste drukproef gecorrigeerd en is het wachten op de auteursfoto’s die speciaal voor het boek gemaakt zijn. Langzaamaan nadert de eindstreep. Spannend! Zal er toch nog een spelfout in staan? Is de chronologie goed aangehouden? Is er echt, heus, zeker, niets over het hoofd gezien, waardoor het verhaal niet klopt?

    24 mei 2024

    Dat is de beoogde datum. Dan is er geen weg meer terug. Nu kijken hoe en waar de boekpresentatie gehouden kan worden. Houd rekening met de zondag daarop (26 mei dus) en houd de website in de gaten voor meer informatie.

  • Eiland (de roman)

    Het manuscript van de roman met de werktitel Eiland is al een poosje af. Het manuscript van ruim 60.000 woorden lag geduldig in een digitale la te wachten, nadat verschillende proeflezers het onder hun kritische en zeer gewaardeerde ogen kregen. Binnenkort komt hier verandering in.

    Samen met uitgeverij Palmslag is de eerste stap gezet in het avontuur dat zal leiden tot de uitgave van Eiland. De precieze planning moet nog vormgegeven worden, maar de verwachting is dat rond mei 2024 het boek te koop zal zijn.

    Benieuwd naar deze roman? Keer regelmatig terug of volg deze site, zodat je automatisch een seintje krijgt als er meer nieuws te melden is.