liefde


  • Speechless

    ‘Het is tijd voor een toespraak!’
    We zitten met ons gezin rondom de tafel klaar voor een feestmaaltijd. Hij eet niet mee, maar helpt graag bij het vullen van de gourmetpannetjes. De sfeer is meer dan goed, ook zijn zusje heeft het geduld om langere tijd opgewekt mee te kokkerellen. Zij beperkt zich vooral tot het smelten van grote hoeveelheden geraspte kaas.
    ‘Ik zal zelf beginnen,’ zegt hij.
    Wij bereiden ons voor op een onsamenhangend grappig verhaal.
    ‘Dames en heren, bewoners van dit huis. Het is me een eer of een genoegen om deze woorden tot jullie te mogen spreken. Ik wil tot julie zeggen, ik houd van jullie en goede feestdagen.’
    Even is het heel stil.
    ‘En nu jullie!’

    Bijsluiter Bijna non-fictie.


  • Bespiegeling

    al een tijdje vliegt een koolmees
    zachtjes tegen het raam het tikt
    vreemd de pootjes de snavel en ik
    zit binnen en bekijk wat niet te snappen valt

    geen voedsel op de ruit en ook
    de spiegeling is bijna weg hier
    lapt men zelden nog de buitenkant

    als ík die fladderaar mocht zijn zou ik
    bloemen pikken die op de vensterbank

    leggen en een liedje voor je zingen


  • En toch

    mijn vriendin heeft niets
    met gedichten of verzen
    zegt ze

    en toch
    als ze mij om thee vraagt
    stralen haar ogen
    weet ze haar woorden zingend
    te zeggen
    ‘hee moppie
    hier is mijn koppie’

    nee, met dichten heeft ze niets
    met mij des te meer