Gedichten

(naar een paradox van Zeno)

Als ik aftel vanaf acht,
acht dagen vanaf nu,
dan zijn er op de vierde dag
vier dagen nog te gaan.
Ben ik op die vierde dag,
is dat twee maal twee.
Zo halveer ik in gedachten
steeds opnieuw mijn afteltijd.

Naar één dag, naar een half,
naar een kwart en naar een achtste.
Naar secondes en nog kleiner.
Eindeloos halverend blijf ik weg bij nul.

Zo lijkt elke afstand in de tijd,
halverend onbereikbaar.

Want onbereikbaar is mijn doel,

opdat jij straks nooit
exact een jaar geleden
van ons weggegleden bent.

soms denk je teveel
zegt ze terwijl we de hemel
inkijken naar de wolken
klaar voor gedonder

ik zwijg en tuur en weet
een gebaar te maken
zonder iets te zeggen
nestel ik me tegen haar aan

de eerste druppel valt
en verdampt denk ik
nu al beetje bij beetje
tot hij uiteenspat op aarde

zo blijf ik in jouw armen
vallen en in jouw licht
verdampen hopend
nooit de grond te raken

Zodra de eerste zonnestraal verschijnt,
sta je langzaam op en gaat je wassen.
Ik zie je als je door de deur verdwijnt
en hoor de liefde in jouw zachte passen.

Ik rek me uit, verplaats me naar jouw plek;
een warm gebied dat achter is gebleven.
Ik voel je kussen kussen in mijn nek,
het dekbed liefjes strelend om mij geven.

Zo sta je elke ochtend op en blijft
de indruk, die me telkens weet te warmen.
Het is jouw liefde die mijn angst verdrijft,
mocht ik sterven, dan toch in jouw armen.

Dan schrik ik, denkend aan ons samen, oud,
want ooit die plek en wij: voor altijd koud.

Je had bij het klimrek kind moeten zijn
Je fiets op de standaard
Je had met je hoofd naar de zon
Je blik op de toekomst
Je had nog zoveel en nog zoveel dagen

Je had waardig en oud moeten gaan
Je verjaardagen vieren
Je had nu je weg bent
Je stem moeten horen
Je had al die aandacht enkel aan jou

Je had een mening rond jou niet gehoeven
Je einde zo bruut dat spreekt voor zichzelf
Je had eeuwig gehoord mogen worden
Je herinnering niet in haten verdrukt
Je had recht op die aandacht enkel voor jou

Je had hier voor even ons zwijgen verdiend:
Er is een jongetje vermoord