‘Wat een mooie helm!’
We staan bij de ingang van een edelstenenmijn.
‘Mag ik de koptelefoon?’
‘Natuurlijk.’
Hij kan nu de Nederlandse vertaling van wat de gids zal vertellen horen. Zijn broer heeft er ook één.
Ik duw hem het rolstoelvriendelijke pad op.
‘OK, naar de volgende sectie!’, roept hij dwars door de gids heen. De vertaalstem loopt voor op het verhaal dat wij krijgen. De gids kan er gelukkig om lachen. Ook bij de volgende zes secties.
‘Hee, waar is dat spook nou?’
Typisch een grap voor hem. Heerlijke fantasie. We gaan samen uitgebreid op zoek.
‘Heb jij het spook gezien?’, vraagt zijn broer die als bijna laatste de mijn uitkomt.
De vertaalstem heeft meer verteld dan onze gids.
Geef een reactie