‘Hallo, is daar iemand? Papa, mama, horen jullie mij?’
Vlak na het naar bed gaan begint hij al te roepen. Hij voelt zich ‘Home alone’ en niets lijkt te helpen om hem van die gedachte af te helpen. ’s Nachts herhaalt het ritueel zich drie keer. Steeds weer naar hem toe lopen en rustig uitleggen dat we allemaal thuis zijn, helpt niet en vanuit ons eigen bed geërgerd roepen dat hij nu eindelijk eens moet ophouden helpt al helemaal niet.
Dus proberen we weer wat nieuws.
‘Hallo, over. Je bent niet alleen,’ zeg ik door de babyfoon.
Dat werkt goed. Al een paar keer. Voor hem.
‘Papa, ik hoor een gekke stem hierboven!’ gilt zijn zusje plots overstuur en wakkergeschrokken.
Geef een reactie