Net als in de film

‘Goede reis!’ roepen we de visite na.
‘Rij voorzichtig!’ hoor ik van drie huizen verderop.
‘Hallo buurman, gefeliciteerd,’ zeg ik.
‘Dankjewel, kom nog even een biertje pakken.’
Waarom niet. Wij hadden ook een feestje, de kinderen liggen op bed en slapen als een roos.
‘Eerst de pomp aansluiten en dan komen we,’ besluit mijn vriendin.
Bij de buurman is het nog gezellig druk. Anderhalf uur is snel voorbij. Vlug ga ik naar huis, omdat de pomp wel klaar zal zijn.
Inderdaad.
‘Papa! Is daar iemand! Hallo!’
Hij is wakker geworden en totaal in paniek.
Meteen heb ik spijt van onze keuze.
Ook de nachten daarna blijft hij roepen, om – als ik binnenkom – te zeggen:
‘Ben ik echt niet Home Alone?’

‘Bijsluiter’ Bijna non-fictie