In zijn hum

‘Hallo, kom je weer terug naar planeet aarde?’
Het is negen uur ’s avonds en ik kom de pomp voor de sondevoeding aansluiten. Hij is nog wakker, stuitert in zijn bed, maakt een geluid dat nog het meest op het loeien van een koe lijkt en zijn ogen loensen enorm. Wij noemen dat hummen.
‘Hallo, aarde hier.’
Zijn ogen trekken weer recht.
‘Had je nog zoveel om over na te denken?’
‘Ja papa. Wat gebeurt er als Dagobert Duck en Lucky Luke in één filmpje komen?’
‘Dat weet je zelf toch?’
Hij vraagt het de hele dag door.
‘Wat ga je straks doen?’
‘Slapen en niet hummen.’
‘Goedzo. Lekker slapen.’
Straks zal ik hem weer uit zijn hum moeten halen.

‘Bijsluiter’ Bijna non-fictie.