Opgeruimd

De vaatwasser is stuk, dus staan we weer met de hand af te wassen. Hij vindt het geweldig, want nu mag hij meehelpen met afdrogen. Het werkblad zet ik vast aan zijn rolstoel en ik geef hem een theedoek. Hij heeft zijn moeder al een paar keer geholpen en nu helpt hij mij.
Zoals dat bij het afwassen hoort zingen we liedjes. Het bestek gaat netjes in de la. De andere spullen mogen van mij op het aanrecht worden gezet.
‘Nee papa, alles moet op zijn plek,’ zegt hij onverbiddelijk.
‘Dat komt straks wel,’ antwoord ik.
‘Nee hoor, nu meteen.’
Zo duurt de afwas wel erg lang, maar mijn vriendin klaagt dit keer niet dat ik dingen verkeerd heb opgeruimd.

Bijsluiter Bijna non-fictie.


Geplaatst

in

Tags:

Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *