Overladen

Om 16.30 uur komt hij thuis. Dat is later dan vorig schooljaar. Het duurt daardoor gelukkig minder lang voor hij televisie mag kijken. Hij staat –in zijn rolstoel- met zijn rug naar het scherm. Op die manier is de kans op een gesprek enigszins mogelijk.
In het schoolschrift staan al wat opmerkingen uit de klas en van de therapieën.
‘Wat lees ik hier? Wat heb je vandaag voor knaps gedaan?’
Zijn gezicht verandert in één grote lach.
‘Van fysio naar de klas gelopen! En weer terug!’
Het staat ook in het schrift. Een forse afstand gelopen met zijn nieuwe loophulpmiddel.
Zijn zusje van vier bekijkt het schouwspel.
Ze roept luid: ‘Wat goed van jou!’ en begint hem onophoudelijk te zoenen.

Bijsluiter Bijna non-fictie.