Hechtingsprobleem

Dit verhaal is geschreven naar aanleiding van een opdracht om een erotisch verhaal met een aantal verplichte woorden te schrijven.

 

Met een plop belandt het plastic pijltje met de zuignap op het whiteboard. We liggen naakt op bed. Ik leg het speelgoedpistooltje naast me neer. Het whiteboard is gevuld met de woorden van een eerder gemaakt lijstje, met bekende en tot voor kort onbekende termen. De voorpret was misschien nog wel opwindender dan het spel dat we nu spelen. Op het internet speurden we naar seksueel getinte volkstaal en nog niet eerder door ons uitgeprobeerde standjes. Toen we het laatste standje op papier hadden gezet, waren we vele woorden rijker en wist ik dat het zijn priaap was die uit de benarde positie van zijn veel te strakke slip bevrijd moest worden en besloten we een doppie te maken in de oude vertrouwde missionarishouding.

Het pijltje heeft zich vastgezogen op de woorden afkarnen/ achtjes draaien. Mijn beurt. Langzaam spreid ik mijn benen en laat mijn vingers naar mijn kruis glijden. Ik zie hoe zijn blik mijn hand blijft volgen. Met mijn middelvinger draai ik de achtjes en voel die vreemde sensatie van ontspanning én de golven die iedere zenuw, iedere spier op scherp zetten. Ik zorg ervoor dat hij mij in volle glorie ziet. Vlak voor ik uit elkaar spat, piept de timer.

‘Nu ben ik,’ zegt hij, ‘de tijd is om.’

Zijn lichaam toont onmiskenbaar de lust die hem in de greep heeft.

Hij drukt een nieuw pijltje in het pistooltje en schuift deze plagerig langzaam heen en weer tot hij doorduwt en de vergrendeling vastklikt.

‘Ik ga voor de karnton.’

‘Schiet dan maar van dichterbij,’ antwoord ik, ‘het zou jammer zijn als je het bord mist.’

Voorzichtig kruipt hij op handen en knieën naar het voeteneind. Ik heb goed zicht op zijn strakke, goed gevormde achterwerk.

Callypigisch, denk ik, is dat ook de omschrijving voor mooie mannenbillen?

‘Verdorie. Proef de zouterik. Kom hier jij.’

Opnieuw spreid ik mijn benen. Zijn tong verplaatst zich tergend langzaam via de binnenkant van mijn benen naar het centrum van mijn genot. De gedachte aan de timer leidt me af, maar spoort me tegelijkertijd aan om van iedere aanraking te genieten. Ik let op mijn ademhaling. Zou dit kunnen leiden tot dat mysterieuze valleiorgasme, dat magische langdurende gevoel van klaarkomen zonder te exploderen?

‘Jij bent,’ fluistert hij nadat hij zijn tong via mijn navel, mijn borsten, dralend bij mijn tepels, omhoog heeft gelaveerd op weg naar mijn oor. Iedere vorm van een orgasme ebt weg.

Ik ben toe aan het echte werk. Aan diepgang. Letterlijk. Mijn ogen speuren langs de woorden op het bord. Op het nachtkastje ligt het geitenoog, liggen de ben wa ballen, het touw en daarnaast de tarzan. Ik zou op die woorden kunnen mikken, maar ik richt op de sneeuwengel. Mijn buik warmt op bij de gedachte aan de manier waarop hij straks bij mij naar binnen zal komen. Ik laad. Ik schiet.

‘Ja! Hondjes,’ zegt hij lachend.

‘Gelukkig geen plompzakken,’ antwoord ik gelaten en draai me in de juiste positie.

Gehaast duwt hij op mij in. In zijn opwinding vergeet hij de timer te zetten.

Terwijl mijn ongeremd beukende glimpieper geniet van de vochtige warmte van het lichaam dat hem omklemt en van de erotiserende werking van het vreemdgaan, zie ik hoe de pijltjes zich aan de zwaartekracht overgeven en één voor één van het whiteboard vallen. Plots voel ik hoe onze amour fou, deze waanzinnige liefde, stukje bij beetje afbrokkelt in zijn hartstochtelijk zuchten, tot we in een gezamenlijke kreun voor altijd loskomen van elkaar.