Geen applaus

Als schrijver hoop je natuurlijk dat je verhalen goed ontvangen worden en zeker een roman.

Over het algemeen krijg ik positieve reacties op Eiland. Lezers vinden het vlot te lezen, lezen er veel herkenbaars in, ervaren het verhaal als geloofwaardig, zijn ontroerd door de sterfscene en kunnen de schakelingen tussen heden en verleden goed volgen.

Als er wat kritische feedback binnenkomt, gaat het vooral over ‘de wijn inname’, de seks gerelateerde overdenkingen en handelingen (-die overigens heel verschillend ervaren worden, van te veel en te expliciet tot: ‘Huh? Seks?’-) en het wat kabbelende karakter van een groot aantal dialogen. Die feedback snap ik, maar was ook een bewuste keuze.

‘Maar, om eerlijk te zijn, vind ik het boek als geheel toch niet echt overtuigend.’

Die komt toch wel binnen. Een bevriende schrijver -dichter vooral- die ik hoog heb zitten, houdt zich aan zijn woord en geeft zijn eerlijke mening. Gelukkig geeft hij bij zijn oordeel ook argumenten, aangevuld met wat hij wél goed vindt. (Maar eerlijk is eerlijk: Mijn ogen trekken natuurlijk meer naar de kritische noten.)

Het bijzondere blijft: Ik begrijp hem.

Zoals hij het beargumenteert, snap ik waarom het boek hem niet weet te overtuigen. Ik kan er van alles tegenin brengen, maar het is zijn leeservaring en vanaf het moment dat hij de roman begon te lezen, is hij ook eigenaar van het verhaal geworden.
Toch ben ik vooral blij met de open kaart die hij speelt. Het is verleidelijk om te denken: Het is maar een mening, of: De meeste reacties zijn positief en dan ook nog eens op de punten die hij aanstipt, dus wat zou het?
Zo denken is te makkelijk en te veilig. Ga ik nu een nieuw boek schrijven waarmee ik hem zal overtuigen, zodat hij de volgende keer zal jubelen?
Nee. Ik schrijf eerst voor mezelf en laat het daarna los op de lezer en daarmee los bij mezelf. En ja: De punten die hij aangeeft neem ik absoluut mee, niet om hém te overtuigen, maar wel om een betere schrijver te worden.

Mijn waardering voor hem als schrijver én lezer is door zijn genuanceerde en eerlijke reactie alleen maar groter geworden.

Dus óók als je kritisch op mijn roman bent: Laat het gerust weten!