In de herhaling.

“Ik heet Dagobert en eet alleen maar snert.”
Hij zit in de ‘Dagobert Duck’ fase. Hij kiest voor langere tijd een onderwerp waar hij constant op terugkomt. Nu is ‘Lucky Luke’ ingewisseld voor de rijke eend.
Bij alles komt Dagobert voorbij tot we het zat worden.
“De Dagobertinator maakt alleen muntjes voor het geldpakhuis.”
Hij barst in een keihard gelach uit.
We besluiten dat Dagobert even een verboden onderwerp is. Geholpen door de televisie lijkt dit te helpen.
Het is een serie over een dierentuin, we kennen de aflevering al. Kinderen stellen vragen aan medewerkers.
“Wat ik wel eens zou willen vragen over de papagaai…” begint hij.
“Nee maar, een ander onderwerp.”, denk ik.
“… of ze ook Dagobert kunnen zeggen.”

‘Bijsluiter’ Bijna non-fictie